॥ श्री गुरुभ्यो नमः हरिः ॐ ॥ यज्ञ्ज्ञानाद्यान्ति मुनयो ब्राह्मण्यं परमाद्भुतम् । तत्रैपद्ब्रह्मतत्त्वमहमस्मीति चिंतये ॥ ॐ आप्यायन्त्विति शान्तिः ॥ चित्सदानन्दरूपाय सर्वधीवृत्तिसाक्षिणे । नमो वेदान्तवेद्याय ब्रह्मणेऽनन्तरूपिणे ॥ ॐ वज्रसूचीं प्रवक्ष्यामि शास्त्रमज्ञानभेदनम् । दूषणं ज्ञानहीनानां भूषणं ज्ञानचक्षुषाम् ॥ १॥ ब्राह्मक्षत्रियवैष्यशूद्रा इति चत्वारो वर्णास्तेषां वर्णानां ब्राह्मण एव प्रधान इति वेदवचनानुरूपं स्मृतिभिरप्युक्तम् । तत्र चोद्यमस्ति को वा ब्राह्मणो नाम किं जीवः किं देहः किं जातिः किं ज्ञानं किं कर्म किं धार्मिक इति ॥ तत्र प्रथमो जीवो ब्राह्मण इति चेत् तन्न । अतीतानागतानेकदेहानां जीवस्यैकरूपत्वात् एकस्यापि कर्मवशादनेकदेहसंभवात् सर्वशरीराणां जीवस्यैकरूपत्वाच्च । तस्मात् न जीवो ब्राह्मण इति ॥ तर्हि देहो ब्राह्मण इति चेत् तन्न । आचाण्डालादिपर्यन्तानां मनुष्याणां पञ्चभौतिकत्वेन देहस्यैकरूपत्वात् जरामरणधर्माधर्मादिसाम्यदर्शनत् ब्राह्मणः श्वेतवर्णः क्षत्रियो रक्तवर्णो वैश्यः पीतवर्णः शूद्रः कृष्णवर्णः इति नियमाभावात् । पित्रादिशरीरदहने पुत्रादीनां ब्रह्महत्यादिदोषसंभवाच्च । तस्मात् न देहो ब्राह्मण इति ॥ तर्हि जाति ब्राह्मण इति चेत् तन्न । तत्र जात्यन्तरजन्तुष्वनेकजातिसंभवात् महर्षयो बहवः सन्ति । ऋष्यशृङ्गो मृग्याः, कौशिकः कुशात्, जाम्बूको जाम्बूकात्, वाल्मीको वाल्मीकात्, व्यासः कैवर्तकन्यकायाम्, शशपृष्ठात् गौतमः, वसिष्ठ उर्वश्याम्, अगस्त्यः कलशे जात इति शृतत्वात् । एतेषां जात्या विनाप्यग्रे ज्ञानप्रतिपादिता ऋषयो बहवः सन्ति । तस्मात् न जाति ब्राह्मण इति ॥ तर्हि ज्ञानं ब्राह्मण इति चेत् तन्न । क्षत्रियादयोऽपि परमार्थदर्शिनोऽभिज्ञा बहवः सन्ति । तस्मात् न ज्ञानं ब्राह्मण इति ॥ तर्हि कर्म ब्राह्मण इति चेत् तन्न । सर्वेषां प्राणिनां प्रारब्धसञ्चितागामिकर्मसाधर्म्यदर्शनात्कर्माभिप्रेरिताः सन्तो जनाः क्रियाः कुर्वन्तीति । तस्मात् न कर्म ब्राह्मण इति ॥ तर्हि धार्मिको ब्राह्मण इति चेत् तन्न । क्षत्रियादयो हिरण्यदातारो बहवः सन्ति । तस्मात् न धार्मिको ब्राह्मण इति ॥ तर्हि को वा ब्रह्मणो नाम । यः कश्चिदात्मानमद्वितीयं जातिगुणक्रियाहीनं षडूर्मिषड्भावेत्यादिसर्वदोषरहितं सत्यज्ञानानन्दानन्तस्वरूपं स्वयं निर्विकल्पमशेषकल्पाधारमशेषभूतान्तर्यामित्वेन वर्तमानमन्तर्यहिश्चाकाशवदनुस्यूतमखण्डानन्दस्वभावमप्रमेयं अनुभवैकवेद्यमपरोक्षतया भासमानं करतळामलकवत्साक्षादपरोक्षीकृत्य कृतार्थतया कामरागादिदोषरहितः शमदमादिसंपन्नो भाव मात्सर्य तृष्णा आशा मोहादिरहितो दम्भाहङ्कारदिभिरसंस्पृष्टचेता वर्तत एवमुक्तलक्षणो यः स एव ब्राह्मणेति शृतिस्मृतीतिहासपुराणाभ्यामभिप्रायः अन्यथा हि ब्राह्मणत्वसिद्धिर्नास्त्येव । सच्चिदानान्दमात्मानमद्वितीयं ब्रह्म भावयेदित्युपनिषत् ॥ ॐ आप्यायन्त्विति शान्तिः ॥ ॥ इति वज्रसूच्युपनिषत्समाप्ता ॥
(Translated by Dr. A. G. Krishna Warrier; Published by The Theosophical Publishing House, Chennai) Om ! Let my limbs and speech, Prana, eyes, ears, vitality And all the senses grow in strength. All existence is the Brahman of the Upanishads. May I never deny Brahman, nor Brahman deny me. Let there be no denial at all: Let there be no denial at least from me. May the virtues that are proclaimed in the Upanishads be in me, Who am devoted to the Atman; may they reside in me. Om ! Let there be Peace in me ! Let there be Peace in my environment ! Let there be Peace in the forces that act on me ! I Shall set for Vajrasuchi (the diamond needle) which pierces ignorance, rebukes the ignorant and ornaments those who have wisdom as eye. The Smritis affirm, following the Vedas that the Brahmana is the most important of the four castes. It must be asked, ‘Who is a Brahmana’ – the self, body, class, knowledge, action or virtue ? The soul is not a Brahmana because the soul is the same in all bodies past and future. The same person takes many bodies according to karma, nor is the body Brahmana – the body is the same from the Chandala (to the highest caste) being made of the five elements and is seen to have old age, death etc., alike. There is no fixity (of colour) such as Brahmana is white, Kshatriya is red, Vaishya is yellow and Sudra is black; also when the father’s body is cremated, the son etc., may be guilty of killing a Brahmana. Nor is the class a Brahmana. Then there would be many classes within the classes. Many are the great sages: Rishyasringa born of a deer, Kausika of reed, Jambuka of a jackal, Valmiki of an ant-hill, Vyasa of a fisher-girl, Gautama of a hare’s back, Vasistha of Urvasi, Agastya of a pot according to tradition. These are not Brahmanas by birth but by their knowledge. Nor is knowledge Brahmana: Kshatriyas and others also have knowledge. Nor is karma: all creatures are seen to have similar karma of Prarabdha etc., and all creatures act being impelled by karma. Nor is a man of virtue: There are many givers of gold – Kshatriyas etc. One who has directly realized, like the berry in the palm, the Atman without a second, devoid of class, quality and action and of defects like the six waves (like hunger), the states (like birth and death), of the nature of truth, knowledge and bliss, free from adjuncts, the basis of all thoughts, immanent in all creatures, present inside and outside like space. Bliss impartite, beyond (ordinary) knowledge, to be realized by experience alone – and having become successful, free from lust etc., rich in mental control, without greed etc., mind untouched by hypocrisy etc. This is the intention of Veda etc. Otherwise the nature of Brahmana cannot be achieved. One should contemplate one’s self as the spirit without a second, truth, knowledge and bliss. This is the Upanishad. Om ! Let my limbs and speech, Prana, eyes, ears, vitality And all the senses grow in strength. All existence is the Brahman of the Upanishads. May I never deny Brahman, nor Brahman deny me. Let there be no denial at all: Let there be no denial at least from me. May the virtues that are proclaimed in the Upanishads be in me, Who am devoted to the Atman; may they reside in me. Om ! Let there be Peace in me ! Let there be Peace in my environment ! Let there be Peace in the forces that act on me ! Here ends the Vajrasuchika Upanishad, included in the Sama-Veda.
॥ śrī gurubhyo namaḥ hariḥ oṃ ॥ yajñjñānādyānti munayo brāhmaṇyaṃ paramādbhutam । tatraipadbrahmatattvamahamasmīti ciṃtaye ॥ oṃ āpyāyantviti śāntiḥ ॥ citsadānandarūpāya sarvadhīvṛttisākṣiṇe । namo vedāntavedyāya brahmaṇe'nantarūpiṇe ॥ oṃ vajrasūcīṃ pravakṣyāmi śāstramajñānabhedanam । dūṣaṇaṃ jñānahīnānāṃ bhūṣaṇaṃ jñānacakṣuṣām ॥ 1॥ brāhmakṣatriyavaiṣyaśūdrā iti catvāro varṇāsteṣāṃ varṇānāṃ brāhmaṇa eva pradhāna iti vedavacanānurūpaṃ smṛtibhirapyuktam । tatra codyamasti ko vā brāhmaṇo nāma kiṃ jīvaḥ kiṃ dehaḥ kiṃ jātiḥ kiṃ jñānaṃ kiṃ karma kiṃ dhārmika iti ॥ tatra prathamo jīvo brāhmaṇa iti cet tanna । atītānāgatānekadehānāṃ jīvasyaikarūpatvāt ekasyāpi karmavaśādanekadehasaṃbhavāt sarvaśarīrāṇāṃ jīvasyaikarūpatvācca । tasmāt na jīvo brāhmaṇa iti ॥ tarhi deho brāhmaṇa iti cet tanna । ācāṇḍālādiparyantānāṃ manuṣyāṇāṃ pañcabhautikatvena dehasyaikarūpatvāt jarāmaraṇadharmādharmādisāmyadarśanat brāhmaṇaḥ śvetavarṇaḥ kṣatriyo raktavarṇo vaiśyaḥ pītavarṇaḥ śūdraḥ kṛṣṇavarṇaḥ iti niyamābhāvāt । pitrādiśarīradahane putrādīnāṃ brahmahatyādidoṣasaṃbhavācca । tasmāt na deho brāhmaṇa iti ॥ tarhi jāti brāhmaṇa iti cet tanna । tatra jātyantarajantuṣvanekajātisaṃbhavāt maharṣayo bahavaḥ santi । ṛṣyaśṛṅgo mṛgyāḥ, kauśikaḥ kuśāt, jāmbūko jāmbūkāt, vālmīko vālmīkāt, vyāsaḥ kaivartakanyakāyām, śaśapṛṣṭhāt gautamaḥ, vasiṣṭha urvaśyām, agastyaḥ kalaśe jāta iti śṛtatvāt । eteṣāṃ jātyā vināpyagre jñānapratipāditā ṛṣayo bahavaḥ santi । tasmāt na jāti brāhmaṇa iti ॥ tarhi jñānaṃ brāhmaṇa iti cet tanna । kṣatriyādayo'pi paramārthadarśino'bhijñā bahavaḥ santi । tasmāt na jñānaṃ brāhmaṇa iti ॥ tarhi karma brāhmaṇa iti cet tanna । sarveṣāṃ prāṇināṃ prārabdhasañcitāgāmikarmasādharmyadarśanātkarmābhipreritāḥ santo janāḥ kriyāḥ kurvantīti । tasmāt na karma brāhmaṇa iti ॥ tarhi dhārmiko brāhmaṇa iti cet tanna । kṣatriyādayo hiraṇyadātāro bahavaḥ santi । tasmāt na dhārmiko brāhmaṇa iti ॥ tarhi ko vā brahmaṇo nāma । yaḥ kaścidātmānamadvitīyaṃ jātiguṇakriyāhīnaṃ ṣaḍūrmiṣaḍbhāvetyādisarvadoṣarahitaṃ satyajñānānandānantasvarūpaṃ svayaṃ nirvikalpamaśeṣakalpādhāramaśeṣabhūtāntaryāmitvena vartamānamantaryahiścākāśavadanusyūtamakhaṇḍānandasvabhāvamaprameyaṃ anubhavaikavedyamaparokṣatayā bhāsamānaṃ karataḻāmalakavatsākṣādaparokṣīkṛtya kṛtārthatayā kāmarāgādidoṣarahitaḥ śamadamādisaṃpanno bhāva mātsarya tṛṣṇā āśā mohādirahito dambhāhaṅkāradibhirasaṃspṛṣṭacetā vartata evamuktalakṣaṇo yaḥ sa eva brāhmaṇeti śṛtismṛtītihāsapurāṇābhyāmabhiprāyaḥ anyathā hi brāhmaṇatvasiddhirnāstyeva । saccidānāndamātmānamadvitīyaṃ brahma bhāvayedityupaniṣat ॥ oṃ āpyāyantviti śāntiḥ ॥ ॥ iti vajrasūcyupaniṣatsamāptā ॥